امین آل شمس؛ سایت خبری – تحلیلی شیراز۱۴۰۰ : شیرازیها سالهاست که به دیدن طرحهای ۳ بعدی زیبا از پروژه های گردشگری دهان پر کن و شنیدن وعده اجرا از سوی مسوولان شهرشان عادت کرده اند بی آنکه هیچگاه طعم بهره برداری از آنها را چشیده باشند، اما این طرحهای بلندپروازانه همان و سنگ بزرگ برای نزدن همان! سرمایه گذاری گردشگری شیراز در کما به سر می برد و علی رغم تمام شعارها و وعده ها می توان گفت شهرداری شیراز و مجموعه مدیریت این کلانشهر به دلایل مختلف در این زمینه با شکست مواجه شده و نتوانسته اند متناسب با نیازهای شهروندان پیش رفته و با ایجاد فضاهای تفریحی متفاوت و متنوع باعث سربلندی شیراز در بین دیگر شهرها شوند.
شیراز۱۴۰۰ تاکنون طرحهای مختلفی را در خروجی خود قرار داده که هیچ کدام به نتیجه نرسیده و مانند یک خاطره تلخ در ذهن شهروندان باقی مانده، پروژه هایی مانند مرکز گردشگری ۳۸۰ هکتاری کوه نور، ۱۶۰۰ هکتاری دراک، ۲۰۰ هکتاری انجیره، ۴۰۰ هکتاری باباکوهی و دروازه قرآن، ۵۰ هکتاری برف فروشان، کارخانه سیمان و … که در نهایت در حد همان طرح های سه بعدی باقی ماندند و شهرداری و مسوولان شهر هیچ گاه پاسخی روشن درباره چرایی عدم اجرای طرح های گردشگری در شیراز به مردم این شهر اعلام نکردند.
بی تردید آنچه که موجب ترغیب و حضور سرمایه گذار در شهر می شوند، ابتدا فضای امن برای سرمایه گذار و پس از آن حمایتهای مختلف برای به نتیجه رسیدن و سوددهی این سرمایه گذاری است، موضوعاتی که با توجه به رخدادهای پیش آمده برای سرمایه گذاران قبلی مانند هتل بزرگ داریوش در ارتفاعات کوه نور، برج های مرکز تجارت جهانی شیراز، برج های مسکونی آتی ساز، مجتمع خلیج فارس و … به نظر می رسد با مخاطرات مختلفی همراه است و رفتارهای اشتباه با سرمایه گذاران باعث شده فضای شهر شیراز در چشم سرمایه گذاران ناامن جلوه کند، موضوعی که البته مسوولان بارها آن را تکذیب و بر حمایت همه جانبه از سرمایه گذاران تاکید دارند.
از سوی دیگر، موضوعی که از سوی علاقمندان به توسعه شهر همچنان با شک و تردید نگریسته می شود توانایی شهرداری در اجرای طرح های گردشگری بزرگ است که با نگاهی به طرحهای اجرا شده و یا درحال اجرا می توان تا حدودی به این شک و تردید حق داد. برای نمونه طرح ورودی غربی شیراز که یک طرح کوچک برای مجموعه بزرگ شهرداری و کلانشهر شیراز محسوب می شود پس از ۴ سال هنوز وضعیت مشخصی ندارد و بجز پل بتنی آن، باقی کار باقی مانده و ساخت طرح بند چنارهدار که به گفته شهردار شیراز قرار بود به مرکزی تفریحی برای شهروندان شیرازی و حتی جنوب کشور تبدیل شود، همچنان راهی بسیار طولانی برای افتتاح و تکمیل دارد که البته بحث بوستان ۲۰۰ هکتاری که قرار بود این بند را از طریق رودخانه مهدی آباد به میانرود متصل کند هم داستان خود را دارد.
این پروژه که قرار بود به عنوان یکی از افتخارات شهری شیراز تبدیل شود پس از سالها، به تازگی نماهایی از طرح آن در سایت سازمان سرمایه گذاری شهرداری شیراز رونمایی شده و بازهم تصاویری زیبا به همراه دسته بندی دل انگیزی که ابتدا سعی میکنیم آن را باور کنیم، اما با یادآوری طرحهای مشابه و به نتیجه نرسیدن آنها و البته روش ساخت این طرح که به صورت BOT و با مشارکت ۱۰۰ درصدی سرمایه گذار تعریف شده، کاملا دلسردمان می کند و از هم اکنون می توان وضعیت اجرای آن را پیش بینی کرد.
آنچه مشخص است شهرداری باید راساً اقدام به ساخت یک طرح تفریحی بزرگ با امکانات کامل کند و در انتظار سرمایه گذاری که نمی آید، نشیند. نیاز مبرم شیراز به فضاهای تفریحی و خوش خرج بودن مردم این شهر ساخت هر نوع پروژه تفریحی در این کلانشهر را کاملا سودده خواهد کرد، حتی بیشتر از مجموعه های تجاری خالی و در رکود! حال این سووال که چرا تفریح شهروندان و ساخت اماکن تاریخی برای آنان در بودجه های چند هزار میلیاردی این شهر جایی ندارد، سووالی است که همچنان در انتظار شنیدن پاسخی برای آن هستیم. در ادامه نیز تصاویری از طراحی بوستان ۲۰۰ هکتاری چنارراهدار مشاهده می کنید که به احتمال قریب به یقین به بایگانی خواهد رفت و یا با طرحی در مقایسی بسیار کوچکتر و متحول شده به اجرا در می آید!
>
نظرات حاوی توهین، افترا، غیرمرتبط با عنوان مطلب و نگاشته شده به صورت انگلیسی تایید نخواهند شد. در صورت نیاز به "بحث آزاد" از منوی بالای سایت مراجعه کنید.
