رونمایی از تابلوی زادگاه حافظ شیرازی در “کوهپایه” اصفهان!
سایت خبری – تحلیلی شیراز۱۴۰۰: پس از انتشار مطلبی با عنوان “رونمایی از تابلوی زادگاه حافظ شیرازی در “کوهپایه” اصفهان!” که بازتاب گسترده ای در فضای مجازی داشت، یکی از بینندگان سایت به نام ” محمد حبیب آگاهی ” در یادداشتی به بررسی و پاسخ به این ادعای پوچ و بی پایه و اساس پرداخته که مطالعه آن خالی از لطف نیست:
– نخست این که مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان فرمودند حافظ تا سال ۶۳۵ در اصفهان بوده و پس از آن در سن هفت سالگی به دلیل حمله ی مغول به اصفهان، به شیراز نقل مکان کرد. بنا به گفته ی ایشان حافظ در سال ۶۲۸ زاده شده است.تاریخ وفات حافظ ۷۹۰ یا۷۹۱ است.پس به قول آقای دکتر طغیانی اصفهانی ،سن حافظ ۱۶۲ سال میشود!
– نکته ی بعدی منابع کتبی است که ایشان به عنوان منبعی برای اثبات اصفهانی بودن حافظ نام میبرد:
تاریخ بیهقی: این کتاب در قرن پنجم نوشته شده و موضوع آن تاریخ دولت مسعود غزنوی است.حافظ قرن هشتم زاده شده است.پس با این حساب ابوالفضل بیهقی نویسنده ی تاریخ بیهقی دارای قدرت پیشگویی و کهانت نیز بوده است که درباره ی سه قرن بعدش صحبت میکند!
محاسن اصفهان: این کتاب در قرن چهار و پنج نوشته شده و به عربی است و ترجمه ی فارسی آن مربوط به سال ۷۲۹ است…که به هر حال پیش از معروفیت حافظ است.پس صاحب محاسن اصفهان نیز پیشگویی ماهر بوده است.مطمئنا در این کتاب هم اثری از آنچه آقای طغیانی فرمودند وجود خارجی ندارد.احتمالا آقای طغیانی چشم بصیرتی دارند که در این کتابها مطالب نوشته نشده را به نور دل و تعصب کورکورانه ی خویش تماشا میکنند.
شیرازنامه: این کتاب از زرکوب شیرازی است در بیان مفاخر و آثار شیراز و مشاهیر فارس و هم عصر سعدی است و پیش از حافظ نوشته شده است.من این کتاب را خوانده ام.هیچ مطلبی در این باره در این کتاب نیست…پیشگوها خیلی زیاد شدن!
و اما تذکره ی میخانه: این کتاب استثنائا پیشگویی نکرده است! این کتاب از دوره ی صفوی است و استثنائا اصالت کوهپایه ای حافظ را ذکر کرده است.
و اما در باب این کتاب و ادعایش…
تذکره های شعرای فارسی بسیار کم اعتبار و دارای مطالب مغلوط و افسانه ای و ساختگی است.معدودند تذکره هایی که معتبر باشند و دروغ و بافته کمتر در آنها دیده شوند.
در بخش ادبیات فارسی دانشگاه شیراز استادی هستند که کلامشان فصل الخطاب است و ایشان به علم و دانش معروفند و شاید معروفترین استاد بخشند از نظر علم و دانش…دکتر اکبر نحوی…ذکر کنم که زادگاه ایشان هم قم است و شیرازی نیستند که متعصبانه سخنی بگویند. از ایشان پرسیده شد که آیا حافظ یا پدرش اصفهانی بوده؟
ایشان گفتند که این سخنان مهمل و بی پایه است و در تذکره های قرنهای بعد از حافظ نوشته شده که حاصل خیال پردازی تذکره نویسان است…و گفتند که منشا این خیال پردازی این مصرع حافظ است: زنده رود و باغ کاران یاد باد…که باغِ کاران نام باغی قدیمی در اصفهان بوده است…و تذکره نویسان چون به این مصراع رسیدند با خود اندیشیده اند که:
حافظ که اهل مسافرت نبوده است…و از جهتی اسم باغ کاران و زنده رود اصفهان را آورده…پس احتمالا اقوام پدری اش اصفهانی بودند و به خاطر سرکشی به املاک پدری گاهی به اصفهان میرفته و یاد آنجا افتاده!
به هر حال بی پایه بودن اصفهانی بودن و غیر شیرازی بودن حافظ از آفتاب روشن تر است. واقعا سخنان آقای طغیانی تعجب برانگیز است و اینکه آیا این سخن یه عضو هیات علمی است؟ این دروغها و بافته ها؟ وای به حال ما از این تعصبها …
– از قول یک آقای مهندس هم آورده بودند که “غلام حافظ خوش لهجه ی خوش آوازم” نشان میدهد لهجه ی حافظ با مردم شیراز متفاوت بوده و تمایز داشته است. باید گفت که لهجه در دورانهای گذشته به معنی زبان و گفتار است نه لهجه ی شیرازی و اصفهانی! یعنی حافظ خود را خوش گفتار و خوش صدا و خوش آواز میخواند…همین!
دوستان عزیز تا میتوانید این مطلب را پخش کنید تا جهل ما باعث نشود ادعاهای بی بنیان یک فرد در ذهنمان نهادینه شود و باور کنیم که واقعا شاید حافظ ربطی به اصفهان هم داشته است…
حافظ نام یزد را هم آورده و از مردم آنجا بسیار تعریف کرده…آیا این نشانه ی این است که یکی از اقوام حافظ یزدی بوده است؟
به هرروی این مطلب بسیار حساسیت زا است و مسوولان می بایست تا رسیدن به نتیجه لازم، پیگیری های لازم را انجام دهند.
>
نظرات حاوی توهین، افترا، غیرمرتبط با عنوان مطلب و نگاشته شده به صورت انگلیسی تایید نخواهند شد. در صورت نیاز به "بحث آزاد" از منوی بالای سایت مراجعه کنید.
