شیراز ۱۴۰۰

به گزارش شیراز ۱۴۰۰ و به نقل از ایرنا،اسکلتهای انسانی مربوط به دوره ساسانی همراه با تعدادی قطعات سفالی و سنگ در فصل جدید کاوشهای باستانی در تپه پوستچی شیراز کشف شد.لایه‌های فصل کاوش مربوط به دوره‌ای به‌عنوان «شمس‌آباد» است که شش هزار و ۵۰۰ سال قدمت د,کاوشهای,باستانی ...ادامه مطلب

سایت خبری تحلیلی شیراز۱۴۰۰ بنابر رسالت خبری – فرهنگی خود در سلسله مطالبی نسبت به معرفی اماکن تاریخی – گردشگری شیراز و بیان پیشینه آنها اقدام خواهد کرد تا بلکه سهمی داشته باشد در آشنایی شهروندان پایتخت فرهنگی ایران و قدردانستن دیاری که در آن زندگی می کنند. امید است که با معرفی این اماکن ارزش شهر خود را بیشتر دانسته و آن را قربانی تصمیمات و رفتارهای نابجای خود نکنیم! سایت خبری تحلیلی شیراز۱۴۰۰: یکی از مهم ترین آثار شیراز قصرابونصر است که به صورت بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمان‌های خشتی و آستانه‌های سنگی فرو افتاده در شرق شیراز، بر بالای یک تپه دیده می‌شود. تخت ابونصر بر اساس کاوش‌های انجام شده در این محل نمونه‌های سفال و قطعات ظروف سنگی عهد اشکانی و ساسانی را با سکه‌ها و آثاری دیگر از عهد سلوکی، بدست آمده است. بر پایه این کشفیات معلوم شد که در عهد اشکانیان بنایی محکم و محصور در آنجا احداث شده و در زمان ساسانیان هم مورد استفاده کامل بوده‌است. در زمانی که مطالعات در این محل شروع شد تخته سنگ هایی از تخت جمشید یافت گردید و باستان شناسان موزه متروپولتین مصمم شدند که به این محل آمده و یک اثر هخامنشی را از زیر خاک بیرون آورند. اما هر چه گشتند هیچ اثر هخامنشی پیدا نشد بلکه آثار اشکانی و ساسانی و اسلامی بود، آثار هخامنشی فقط همان تخته سنگ هایی بود که مانند سنگ های تخت جمشید بودند.طبق تحقیق باستان شناسان، اشکانیان این محل را ساختند و ساسانیان ساکن بودند و بعد از فروپاشی ساسانی مدفون شده تا این که عضدالدوله دیلمی این دژ را ترمیم کرد و به نام پسرش ابونصر شهرت داده و به همین دلیل کاخ یا قصر ابونصر نام گذاری شده و به همین دلیل آثار دیلمی در این محل بسیار زیاد دیده میشود. یکی از دلایلی که سنگ های تخت جمشید در این محل به وفور یافت شد این بود که عضدالدوله به شدت دوست داشت بنایی چون تخت جمشید درست کند و دستور داده بود که سنگهای تخت جمشید را به این محل بیاورند و در این مکان نصب کنند(البته در سال های بعد در سر جای خودش قرار دادند)تخته سنگ ها فقط در این قسمت نبودند بلکه در مسجد عتیق شیراز هم نمونه های یافت شده بود. بقایای تخت جمشید در قصرابونصر بعد از فروپاشی هخامنشی و روی کار آمدن سلوکیان و اشکانیان، قوم اصیل هخامنش در فارس ماندگار شدند اما قدرتی نداشته و تن, ...ادامه مطلب

سایت خبری تحلیلی شیراز۱۴۰۰ بنابر رسالت خبری – فرهنگی خود در سلسله مطالبی نسبت به معرفی اماکن تاریخی – گردشگری شیراز و بیان پیشینه آنها اقدام خواهد کرد تا بلکه سهمی داشته باشد در آشنایی شهروندان پایتخت فرهنگی ایران و قدردانستن دیاری که در آن زندگی می کنند. امید است که با معرفی این اماکن ارزش شهر خود را بیشتر دانسته و آن را قربانی تصمیمات و رفتارهای نابجای خود نکنیم! سایت خبری – تحلیلی شیراز۱۴۰۰: قلعه بندر به واسطه ی شکل گیری هنر هخامنشی در شیراز پدید آمد.وقتی سیاست داریوش به تخت جمشید رسید,با استناد به هاید ماری کوف(کخ) شیراز در دوره ی هخامنشیان ۶ منطقه داشته است. یکی از این ۶ منطقه ی بزرگ,قلعه ی فهندژ(فهندر،پهندر،بندر) است.هنگام ساخت تخت جمشید,شهر شیراز به عنوان حامی شهر پارسه فعالیت داشته و هنرمندان تخت جمشید در این محل اسکان داشته اند.هاید ماری کوف(کخ) در کتاب “زبان داریوش” به استناد کتیبه های موجود اشاره می کند که قبل از ساختن تخته جمشید,قلعه(پهندر،فهندژ) بندر شیراز مأمن و آسایشگاه هنرمندان سازنده تخت جمشید بوده است.به این منطقه “شیرازیس” یا “تیرازیس” می گفتند.این قلعه به نام پهندر(بندر) نبوده است بلکه در گذشته قلعه تیرازیس نام داشت.از دوره ی ساسانیان به نام قلعه پهندر نام گذاری شد.برادر شاپور دوم “پهندر” در این قلعه اقامت داشته و بر این قسمت حکمرانی میکرده است.در سال ۳۰۹ تا ۳۷۹ میلادی هم درگیری بزرگی میان پهندر (برادر شاپور دوم) و شاپور دوم رخ داد.پهندر در این مکان قلعه ساخت و جلوی برادرش ایستاد و قصد داشت قدرت را از این نقطه به نام خود بزند و در این مکان به قلعه داری پرداخت و از عصر ساسانی این قلعه ی محکم و عظیم به نام پهندر شناخته شد. از آن زمان “پهندژ-فندر” و در زمان جنگ اعراب “فهندر” و در حال حاضر به نام “فهندژ” شناخته می شود. چاه قلعه بندر یادگاری باستانی از دوران هخامنشی در زمان قاجار در نزدیکی قلعه چاهی عمیق وجود دارد به نام چاه قلعه بندر،که این اسم را شیرازی های قدیم روی این چاه گذاشتند. بعد از کاوش های لایه های چاه به این نتیجه رسیدند که متعلق به عصر هخامنشی است. چاه در قسمت بالا قرار گرفته و عمق ۱۶۰ متر است.چاهی دیگر و اضافات آن در این مکان موجود است که متعلق به عصر ساسانی است.این چاه کارکرد آبی نداشته است.عمق چاه به سمت باغ دلگشا حدود ۱۱۰ م, ...ادامه مطلب